منطقه تولید سرکه بالزامیک یک لیتری در استان های مودنا و رجیو امیلیا در امیلیا رومانیا قرار دارد که در آن شرایط آب و هوایی ایده آل وجود دارد و انگور دارای غلظت مناسب قند و اسیدیته است.
رسم پخت انگور باید به رومیان باستان برمی گردد: به اصطلاح ساپوم هم به عنوان دارو و هم در آشپزخانه، به عنوان شیرین کننده و برای چاشنی استفاده می شد.
در آغاز قرن یازدهم، تولید این سرکه بسیار خاص به مناطق مودنا و رجیو امیلیا مرتبط بود. در سال 1046، هنری سوم، امپراتور امپراتوری مقدس روم، هنگام عبور از دره پو، توسط بونیفاسیو، مارکیز توسکانی و پدر ماتیلد دی کانوسا، “سرکه بسیار عالی” به او پیشنهاد شد، زندگی نامه کنتس قدرتمند ماتیلد، حاکم در شمال ایتالیا.
در اواخر قرن سیزدهم، هنر تولید سرکه به طور گسترده در دربار Estense در مودنا انجام شد. قبل از سال 1747 نیست که صفت “بالزامیک” برای اولین بار در سوابق سرداب دوک های استه با دو تمایز ظاهر شد: بالزامیک متوسط و بالزامیک خوب، که مطابق با سرکه بالزامیک فعلی مودنا رجیو امیلیا و سرکه بالزامیک سنتی است.
چند دهه بعد، در قرن نوزدهم، سرکه بالزامیک در سطح بین المللی مورد توجه قرار گرفت. در واقع در مهم ترین نمایشگاه های آن زمان، از فلورانس تا بروکسل به نمایش گذاشته شد.
همچنین در قرن نوزدهم، اولین «سلسله‌های» تولیدکنندگان بالزامیک تأسیس شد که برخی از آن‌ها هنوز در حال تجارت هستند و اعضای کنسرسیوم حفاظت هستند. در این مرحله بود که فرآیندهای تولید مدون شد.
تاریخ جدیدتر و مهمتر در تاریخ این محصول منحصر به فرد سال 2009 است، زمانی که کمیسیون اروپا وضعیت IGP (نشان‌دهنده جغرافیایی حفاظت شده)، تضمین منشأ غذاهای تولید شده در مناطق خاص، را به سرکه بالزامیک اعطا کرد و رسماً تشخیص داد.
که بالزامیک معتبر می‌تواند فقط در استان های مودنا و رجیو امیلیا تولید شود. و حتی مهمتر از آن، وضعیت PDO (تعیین نام حفاظت شده مبدا) به بالزامیک سنتی.
