آجیل یک میان وعده و ماده تشکیل دهنده محبوب در سراسر جهان است نه تنها به دلیل طعم و مزه آنها، بلکه به دلیل فواید سلامتی مختلفی که در صورت مصرف متعادل می توانند ارائه دهند.
پسته اکبری خام سابقه طولانی در استفاده در آشپزی دارد و در بسیاری از فرهنگ‌های مختلف غذاها را تشکیل می‌دهد. مغز پسته وقتی آماده مصرف است.
دانه های مستطیلی و سبز تیره هستند که در پوسته ای کرم رنگ قرار گرفته اند. آنها به صورت دسته‌ای روی درختان رشد می‌کنند و به‌عنوان میوه‌های زرد یا قرمز شروع می‌شوند که تا زمانی که پوسته‌های پسته به‌طور طبیعی در امتداد یک درز ترکیده می‌شوند و دانه‌های داخل آن آشکار می‌شود.
سپس می توان محصول آجیل را با تکان دادن پسته از شاخه ها و گرفتن آنها روی برزنت برداشت کرد. پسته به صورت تجاری یا با پوسته یا پوسته به فروش می رسد.
پسته یکی از قدیمی ترین درختان آجیل گلدار است که منشا آن خاورمیانه باستان (از جمله ایران، افغانستان و سوریه کنونی)، آسیای میانه و آسیای غربی است. کشت پسته به مدیترانه و در نهایت به ایتالیا گسترش یافت.
در اوایل قرن ششم، پسته در سراسر اروپا شناخته شده بود و تجارت می شد. در دهه 1800، درختان پسته به مناطق گرم ایالات متحده از جمله کالیفرنیا و تگزاس آورده شدند. اکنون بزرگترین تولیدکنندگان پسته ایران، آمریکا، چین، ترکیه و سوریه هستند.
بهترین آب و هوا برای رشد درختان پسته چیست؟ درختان پسته که با نام علمی pistacia vera شناخته می شوند، مقاوم به خشکی هستند و در آفتاب کامل رشد می کنند.
به ویژه در مناطق بیابانی با تابستان های طولانی و گرم. درختان پسته برای رشد در مکان هایی با رطوبت زیاد مشکل دارند. درختان پسته دوپایه هستند، یعنی درختان نر و ماده مجزا (با گلهای نر و ماده مجزا) وجود دارند که برای تولید میوه باید در نزدیکی یکدیگر در باغات پسته کاشته شوند. پسته درختان جایگزینی هستند، به این معنی که هر سال محصول سنگین تری تولید می کنند.
