به گفته اوتیس دیویس، دانشجوی ورزشکار دانشگاه اورگان که بوئرمن و برنده مدال طلای المپیک در بازی های المپیک تابستانی 1960 مربی آن بودند، مربی او اولین جفت کفش نایک را برای او ساخت، که در تضاد با ادعایی است که آن ها برای فیل نایت ساخته شده بودند. به گفته دیویس، “من به تام بروکاو گفتم که من اولین نفر هستم. برایم مهم نیست که همه میلیاردرها چه می گویند.
بیل باورمن اولین کفش نایک اصل در ترکیه را برای من ساخت. مردم من را باور نمی کنند. در واقع، من نه مثل حالتی که روی پاهای من احساس می‌کردند. هیچ تکیه‌گاهی وجود نداشت و خیلی سفت بودند. اما دیدم باورمن آنها را از آهن وافل درست کرده بود و آنها مال من بودند».
در اولین سال فعالیت خود، BRS 1300 جفت کفش دویدن ژاپنی را با فروش 8000 دلار فروخت در سال 1965، فروش به 20000 دلار رسید. در سال 1966، BRS اولین فروشگاه خرده فروشی خود را در 3107 Pico Boulevard در سانتا مونیکا، کالیفرنیا افتتاح کرد. در سال 1967، به دلیل افزایش فروش، BRS فعالیت های خرده فروشی و توزیع را در ساحل شرقی، در ولزلی، ماساچوست گسترش داد.
در سال 1971، رابطه بین BRS و Onitsuka Tiger به پایان رسید. BRS آماده راه‌اندازی خط کفش خود بود که به نام نایک تغییر نام داد و Swoosh را که به تازگی توسط کارولین دیویدسون طراحی شده بود، ارائه می‌کرد.Swoosh اولین بار توسط نایک در 18 ژوئن 1971 استفاده شد، [19] و در 22 ژانویه 1974 در اداره ثبت اختراع و علائم تجاری ایالات متحده به ثبت رسید.
در سال 1976، این شرکت جان براون و شرکا را، مستقر در سیاتل، به عنوان اولین آژانس تبلیغاتی خود استخدام کرد. سال بعد، آژانس اولین “تبلیغ برند” را برای نایک به نام “خط پایانی وجود ندارد” ایجاد کرد که در آن هیچ محصول نایکی نشان داده نشد. تا سال 1980، نایک 50 درصد از سهم بازار کفش نایک اصل در ترکیه ورزشی ایالات متحده را به دست آورد و این شرکت در دسامبر همان سال وارد بازار عمومی شد.
در طول دهه 1980، نایک خط تولید خود را گسترش داد تا بسیاری از ورزش ها و مناطق در سراسر جهان را در بر بگیرد. در سال 1990، نایک به پردیس ستاد جهانی هشت ساختمانی خود در بیورتون، اورگان نقل مکان کرد.
